خداحافظی با دریبل: این برزیل را نمی شناسیم!
تاریخ انتشار: ۲۱ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۹۳۷۳۵
به گزارش "ورزش سه" از میان تمام اصول فوتبال، هیچ یک به اندازه دریبل زدن با برزیل یکی نیست. حرکت فردی، پیچ و تاب خوردن، قدرت خلاقیت و استعدادهای فردی بالاترین ارزش‌های مرتبط با فرهنگ فوتبال شکل گرفته در زمین های این کشور را تشکیل می‌دهند. فاکتورهایی که در قطر هم وجود داشت و هنوز هم هست ولی بیشتر در پای خارجی‌ها!
سلیقه تیته با آنهایی که بیشتر دریبل می زدند فاصله زیادی داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما بهترین آمار دریبل‌زنی در این جام مربوط به کدام تیم است؟ در ادامه می‌خوانید؛
برزیل دهمین تیم در میانگین دریبل است: 6.4 در هر بازی مانند آرژانتین. طبق داده‌های استخراج شده از پلت فرم "Sofascore"، سکوهای اول و دوم را آلمان و کانادا هر کدام با 10.3 و سکوی سوم را غنا با 9 دریبل در هر بازی اشغال کرده اند که همگی در مرحله گروهی حذف شده اند.
لیست فردی نیز با لیست تیم‌ها مطابقت دارد. جمال موسیالا هافبک آلمانی با میانگین 6.3 دریبل در هر بازی بهترین دریبل زن جام است. نکته‌ای که چندان هم جای تعجب ندارد چرا که قبل از شروع مسابقات، این جوان 19 ساله به این مهارت شهره بود.
برای درک تفاوت او با سایرین در این زمینه، میانگین او تقریباً دو برابر رتبه دوم، ستاره کانادایی، آلفونسو دیویس (3.7) است. محمد کودوس، هافبک تهاجمی غنا با 3.3 دریبل در هر بازی رتبه سوم را به خود اختصاص داده است. جالب اینکه این دو توسط کیلیان امباپه فرانسوی، که در رتبه بعدی لیست با سه دریبل در هر بازی قرار می گیرد تعقیب می‌شود. امباپه‌ای که از نظر مجموع تعداد دریبل تا اینجای جام در رده دوم قرار دارد. او با 15 دریبل این جایگاه را با چهار اختلاف نسبت به موسیالا در شرایطی به خودش اختصاص داده که هنوز دو بازی دیگر پیش روی خودش دارد.
ترکیب بازیکنان حذف شده و حاضرین در نیمه نهایی در بالای لیست دریبل‌زنان نشان می‌دهد که این چیزی نیست که یک تیم را قهرمان کند، حتی اگر نقش مهمی در باز کردن منافذ دفاعی حریف داشته باشد اما غیبت برزیل موضوعی جداگانه است.
در روسیه، در سال 2018، تیمی که تیته نیز مربی آن بود، برزیل در دریبل موفق در هر بازی با میانگین پاندزه دریبل دوم شد. چهار سال قبل، در خانه، آنها با میانگین 14.1 چهارم شدند. در آفریقای جنوبی، با 12.4 دریبل میانگین سوم را داشتند. در آلمان با 11.2 دریبل به طور متوسط در هر بازی، دوم شدند و در سال 2002 (کره جنوبی و ژاپن) آنها بیشترین دریبل در هر بازی را با 14.3 دریبل به طور متوسط دارا بودند.
اما آنها در این دوره میانگین 6.4 دریبل را در هر بازی ثبت کردند که چیزی نزدیک به فاجعه بود. آماری که این سوال را ایجاد می‌کند که سبک بازی آنها مبتنی بر کار تیمی بیشتر بود یا حریفان قدرت بیشتری در برابر خلاقیت آنها داشتند؟
شیوه بازی تیته دریبل زدن را محدود نمی کرد. به خصوص به این گواه که او می خواست این اتفاق در کناره ها، با رافینیا و وینیسیوس رخ دهد. وینی یکی از رهبران دریبلینگ در لیگ قهرمانان اروپا است (او در فصل جاری در جایگاه سوم قرار دارد). لئوناردو میراندا، روزنامه نگار، در این خصوص این‌طور استدلال می‌کند:" شاید تیم هایی مانند آلمان، غنا، فرانسه و کانادا با حریفانی روبرو شدند که اجازه دریبل زدن بیشتری را می دادند. برزیل مقابل رقبای بسیار نزدیکی بازی کرد و همیشه دریبل نمی تواند در برابر آنها مفید ظاهر شود. من شانس هایی را که سایر تیم ها داشتند را بیشتر می بینم تا در واقع چیزی که از بازیکنان برزیلی یا ترکیب تاکتیکی تیته حاصل شده است."
او در ادامه گفت:" از ویژگی های این جام باید به یاد آورد که برزیل با ذخیره ها به مصاف کامرون رفت و اینکه نیمار، بهترین دریبل‌زن تیم در اولین بازی خود مصدوم شد، دو مسابقه بیرون بود و وقتی برگشت، هنوز از نظر بدنی در آمادگی صد درصد به سر نمی‌برد."
کارلوس ادواردو منصور، ستون‌نویس GLOBO هم می‌گوید:" شاید شرایط بازی ها باشد، چون در جام جهانی با نمونه ای متفاوت از مسابقات کوچک مواجه‌ایم. نفرات اصلی این تیم سه بازی انجام دادند و نیمار حتی سه بازی هم انجام نداد. اما سیستم سعی می کند شرایطی را برای دریبل زدن وینگرها ایجاد کند. اتفاقا این یکی از مسائلی بود که باعث شد رافینیا در ترکیب جا بیفتد. وینیسیوس مشخصا یک دریبل‌زن است، اما بخش عمده‌ای از کمک‌های تعیین‌کننده‌اش با پاس‌ها و ارسال‌ها بود.
منبع: ورزش 3
کلیدواژه: دریبل زدن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۹۳۷۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خداحافظی بهترین فوتبالیست ۲۰ سال گذشته امارات
تیم فوتبال الوحده امارات شب گذشته در حالی که احمد نوراللهی را در ترکیب داشت و مثل تمام مسابقات این فصل از فهرست نفرات این بازیکن بهره می‌برد، موفق به کسب پیروزی یک بر صفر مقابل العین شد تا قهرمان جام بانک اسلامی ابوظبی شود، اما اسماعیل مطر پس از بالا بردن جام تصمیم سختی در سن ۴۱ سالگی و پس از نزدیک به دو دهه بازی گرفت.
اسماعیل مطر پس از سوت پایان مسابقه با همراهی احمد نوراللهی و دیگر هم‌تیمی‌هایش به سمت هوادارانشان در ورزشگاه رفت و با چشمانی گریان جام قهرمانی را بالای سر برد و برای آخرین بار این اتفاق را تجربه کرد.
مطر از طریق بلندگو‌های ورزشگاه محمد بن زاید در باشگاه الجزیره، از همه هواداران اماراتی تشکر کرد و به آنها وعده داد که کسب این قهرمانی مقابل العین، آغازی برای موفقیت‌های بعدی برای این نسل از بازیکنان جدید و جوان در الوحده است و فصل آینده به افتخارات بیشتری دست پیدا می‌کنند.
کاپیتان سابق تیم ملی امارات در ادامه اظهارات خود گفت: من بدون استثنا از همه تشکر کرده و خدا را شکر می‌کنم که در دوران حرفه‌ای‌ام با الوحده به افتخارات زیادی رسیدم و احساساتم درهم آمیخته است، چراکه این آخرین قهرمانی است که توانستم آن را به دست بیاورم.
مطر یادآور شد: امیدوارم این قهرمانی موجب خوشحالی هواداران شود و از همه می‌خواهم اگر کوتاهی کردم، من را ببخشند و مطمئنا قصد عقب‌نشینی از تصمیم خود مبنی بر بازنشستگی در فوتبال را ندارم.
اسماعیل مطر در سال ۲۰۰۱ کارش را در تیم اصلی باشگاه الوحده آغاز کرد و پس از آن فقط یک بار این تیم اماراتی را در مقطع کوتاهی به طور قرضی ترک کرد و در سال ۲۰۰۹ به السد قطر رفت، اما خیلی زود به امارات برگشت و همراه با تیم ملی این کشور در سال ۲۰۰۳ نیز توپ طلا را در رقابت‌های قهرمانی جوانان جهان به دست آورد.
او اولین کاپیتان تیم ملی در تاریخ فوتبال امارات محسوب می‌شود که در سال ۲۰۰۷ در جام خلیج فارس به قهرمانی رسید و در آن رقابت‌ها پنج گل در پنج بازی به ثمر رساند و بهترین بازیکن و بهترین گلزن شد و نقش مهمی در چهار قهرمانی برای تیمش در طول یک دهه ابتدایی دوران بازی داشت.
اسماعیل مطر در سال‌های ۲۰۰۲، ۲۰۱۱ و ۲۰۱۹ به قهرمانی در سوپرجام امارات رسید و در جام فدراسیون‌ها در سال ۲۰۰۱، جام بانک اسلامی در فصل‌های ۱۶-۲۰۱۵، ۱۸-۲۰۱۷ و ۲۴-۲۰۲۳ و جام ریاست جمهوری در سال ۲۰۱۶ جام را بالا برد.
منبع: ورزش سه
tags # فوتبال سایر اخبار
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد